تأثیر غلظت های زیرکشنده آفت کش ارگانوفسفره دایمیتوات بر برخی پارامترهای استرس اکسیداتیو در کبد ماهی قزل آلای رنگین‌کمان

آلودگی محیط‌های آبی توسط آفت‌کش‌ها، موجب تغییر در فعالیت سوخت و ساز بدن و ترکیبات بیوشیمیایی موجودات زنده‌ی آبزی می‎شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر غلظت‌های زیر کشنده دایمیتوات بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو در کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان صورت گرفته است. در این مطالعه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان به مدت 30 روز در معرض غلظت های mg L-1 3675 /0 ، mg L-1 0735/0 و mg L-1 7350/0 آفت کش دایمیتوات قرار گرفتند. نمونه‌برداری در روزهای 5، 15 و 30 انجام گردید. شاخص‌های بیوشیمیایی، شامل آنزیم‌های کاتالاز، سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پروکسیداز و پروتین اندازه‌گیری شدند. فعالیت سوپراکسید دسموتاز در بافت کبد ماهی Oncorhynchus mykiss که در معرض دایمیتوات قرارگرفته تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای در فعالیت در پایین‌ترین غلظت را نشان نداد، درحالی‌که با افزایش دوره و دوز در غلظت mg L-1 3675/0 و 7350/0 mg L-1 افزایش یافته بود. سطح گلوتاتیون پروکسیداز جز در روز 15، در بقیه‌ی دوره ها به طور معنی داری کاهش یافت. فعالیت کاتالاز در روز 15 افزایش قابل توجهی داشت. سطح پروتئین در همه ی گروه ها در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. تغییر شاخص‌های استرس اکسیداتیو در کبد ماهیان در معرض غلظت‌های زیرکشنده دایمیتوات نشان دهنده آسیب وارده به بافت کبد در اثر افزایش سطح رادیکال‌های آزاد می باشد. در میان غلظت ها، mg L-1 7350/0 و آنتی اکسیدان گلوتاتیون پروکسیداز بالاترین میزان را داشتند.